Z pamiętnika Iwana. Wpis pierwszy

Дорогой дневник! 15 marca 1932r.

Дорогой дневник!*

Dziś są moje 15 urodziny. Powinienem zacząć spisywać jakieś radosne wspomnienia czy coś. Zamiast tego żalę się durnemu zeszytowi. Nie wiem, co mnie podkusiło, żeby zacząć tę bezsensowną farsę. Gdyby ojciec to zobaczył…

Dziś znowu to zrobił. Zamiast jak normalny ojciec uczcić moje urodziny, zabrał mnie do swojego gabinetu. Powiedział, że ma tam dla mnie prezent. A ja głupi mu uwierzyłem. Zamknij oczy, powiedział, a ja głupi zamknąłem. Gdy zakuł mnie w kajdany, zrozumiałem. Za późno. Znowu zaczął mnie biczować. Tak jak przez ostatnie dwa lata. Chcesz być prawdziwym mężczyzną? To zamknij się i przestań beczeć!, krzyczał. Ale ja nie mogłem przestać. To tak strasznie bolało. Nadal czuję na plecach dotyk bicza i ten rozdzierający ból. Sam nie wiem, czy za każdym kolejnym razem jest lepiej, czy gorzej niż na początku.

A moja matka? Godzi się na to w milczeniu. Jedyne, na co się zdobywa, to opatrywanie moich ran. Nie zwraca już uwagi na moje łzy. Myślę, że nigdy nie ruszało jej moje cierpienie. Albo jest po prostu dobrą aktorką i świetnie maskuje swoje prawdziwe uczucia. Jest dla mnie zagadką. Nie mogę jej rozgryźć. Kocha mnie czy nienawidzi? Nie daje mi to spokoju.

Tylko ciocia Natalia była dla mnie dobra. Jak zawsze. Dostałem od niej paczkę ręcznie robionych ciasteczek z orzechami. Takich jakich lubię. No i złożyła mi życzenia i wyściskała mnie, trochę za bardzo jak na mój gust. Gdyby nie ona, chyba bym zwariował. I choć czasami potrafi być równie straszna, co mój ojciec, to i tak widzę, że jej na mnie zależy. Ona jedyna nie widzi we mnie przyszłej maszynki do zabijania. To dzięki niej zostało we mnie jeszcze trochę człowieczeństwa i tej dziecięcej niewinności, których od lat próbują się pozbyć moi rodzice.

*Drogi pamiętniku!

Wpis drugi

Już od dawna planowałam zacząć pracę nad "Pamiętnikiem Iwana". Wspomniałam o tym pod jednym z komentarzy dodanych do rozdziału "Więźnia...".

Nie sądziłam jednak, że uderzy to we mnie tak nagle i niespodziewanie. Po prostu, siedząc wczoraj przy biurku i przeglądając przeróżne strony na internecie, otworzyłam Worda i zaczęłam pisać. Dziesięć minut później pierwszy wpis był już gotowy.

Później musiałam tylko ustalić chronologię, zebrać pewne informacje (podczas tego wiele się dowiedziałam), a także dobrze rozpisać wszystkie wydarzenia, które będę chciała uwzględnić w pamiętniku, zgodnie z wydarzeniami historycznymi i z tym, co działo się w obydwu częściach "Więźnia...".

Oczywiście zdaję sobie sprawę, że w tej serii nie ma zbyt wiele z historii, jedynie tło i ogólny zarys sytuacji. Mimo to nie chcę wyjść na całkowitego ignoranta historycznego.

I właśnie dlatego wszystkie daty i wpisy z pamiętnika będę starała się jak najlepiej umiejscowić w czasie i dostosować do sytuacji, która panowała w danych latach. Oczywiście będzie tu dożo fikcji, właściwie będzie to przede wszystkim fikcja jedynie poparta prawdziwymi wydarzeniami. Dlatego, gdy jakoś znacząco nagnę fakty, będę starała się to później wyjaśnić, napisać jak to było naprawdę i dlaczego dokonałam akurat takich zmian.

Mam nadzieję, że dobrze wyjaśniłam ogólny zamysł. W razie wszelkich wątpliwości wiecie co robić ;)

Ps. Notki z tej serii będą krótkie, nie ukrywam, czasem się tylko może zdarzyć, że będzie dłużej niż zwykle. No i czcionka ma sprawiać wrażenie pisanej ręcznie, żeby było klimatycznie i wgl, choć może się tak zdarzyć, że w pewnym momencie ją zmienię i wyedytuję wszystkie poprzednie notki.No chyba że nikt się nie będzie skarżył, że jest nieczytelnie, a ja nie znajdę innej, fajniejszej czcionki. Również to, że tekst nie jest wyrównany, jest celowe. Wszystko to ma na celu sprawienie jak największego wrażenia, że to pamiętnik i takie tam...